MUR
Są na świecie przypadki prekognicji. Osobiście daleki jestem od wiary w jakiekolwiek zabobony, ale czasami muszę się ugiąć przed niezrozumiałym i zaakceptować fakt, że coś niewyjaśnialnego się przydarzyło. Ba, sam miewam przypadki prekognicji, choć rzadko. Dzisiaj mi się przydarzyło. Przeczytałem wywiad z Tomaszem Arabskim i obejrzałem jego fizys na załączonej fotografii. Utkwiło mi w pamięci i pozostanie w niej na zawsze: Ja nadzorowałem organizację wizyty premiera. Nieżyjący szef Kancelarii Prezydenta Władysław Stasiak organizował wizytę prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Minister Andrzej Przewoźnik, sekretarz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa organizował uroczystości katyńskie pod względem merytorycznym. MSZ, w tym przypadku minister Kremer, który zajmował się w resorcie kwestiami wschodnimi, koordynował i spinał obie wizyty pod kątem dyplomatycznym. Wszyscy oni zginęli w katastrofie. A ja żyję.
Przyznam, że również i mnie, podobnie jak Arabskiego, osobiście dotknął ten bolesny paradoks, coś co wręcz wymaga jakiegoś wyjasnienia, zakończenia i dopięcia. I rzadki przypadek prekognicji tej własnie sytuacji dotyczył. Zobaczyłem tego dzisiaj widocznie zadowolonego z siebie człowieka w kontekście tego długiego szeregu urzędników Rzeczpospolitej, od burmistrza Warszawy Jana Dekerta, po komisarycznego prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego i stanęło mi przed oczami, że Arabski może sobie w tym szeregu przycupnąć i może zostać zapomniany, ale najpierw musi odpowiedzieć na kilka pytań. I muszą to być pytania złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej. I przemknęło mi przez głowę, że zanim to się stanie Kodeks Karny musi zostać napisany na nowo, jakby tak specjalnie na zamówienia. Polityczne, bo polityka to rozumna troska o dobro wspóne, a i rozum i troska i dobro wspólne wymagają tutaj nowych rozwiązań.
Ale może tak się nigdy nie stanie, nikt Arabskiego nie przesłucha, i zostanie, wpisany w długi szereg urzędników Rzeczpospolitej na zawsze?
Więc chociaż tu, na anonimowym blogu, spróbujmy przepowiedzieć jakie pytania usłyszy Tomasz Arabski, szef kancelarii Prezesa Rady Ministrów, od jakiegoś hipotetycznego pytającego, w hipotetycznym czasie, po rygorem hipotetycznej odpowiedzialności karnej:
1. Czy uważa się pan za osobę kompetentną i zdolną do wykonywania obowiązków urzędnika Rzeczpospolitej?
2. Czy kiedykolwiek współpracował pan z organami organami wywiadu cywilnego i wojskowego bądź kontrwywiadu?
3. Czy utrzymywał pan nieformalne kontakty ze służbami wywiadowczymi państw trzecich?
4. Jakiej treści wiadomość tekstową otrzymał pan 23 grudnia 2009 roku od pana nieżyjącego pracownika – Grzegorza Michniewicza?
5. Kogo poinformowała pan o jej treści po jego śmierci i w jakiej formie pan to zrobił?
6. Czy przekazał pan treść tej wiadomości prokuraturze prowadzącej czynności sprawdzające w tej sprawie?
7. Czy jest panu znana treść porozumienia w sprawie wojskowego specjalnego transportu lotniczego, podpisanego 18 lipca 2005 r.?
8. Czy jest panu znany nastepujący fragment tego porozumienia: „Przewóz osób uprawnionych do korzystania z wojskowego specjalnego transportu lotniczego wykonują w ramach służby publicznej statki powietrzne jednostki wojskowej wyznaczonej przez Dowódcę Sił Powietrznych. (…). Koordynatorem realizacji Porozumienia jest Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów”?
9. Czy to pana podpis widnienje na dokumencie z 14 października 2008 roku przekazanym szefowi Kancelarii Prezydenta RP piotrowi Kownackiemu?
10. Czy w dokumencie tym użył pan sformułowania: „jako Koordynator realizacji Porozumienia w sprawie wojskowego transportu lotniczego z dnia 15 grudnia 2004 roku informuję, iż na podstawie zawiadomienia o potrzebie wykorzystania wojskowego specjalnego transportu lotniczego na trasie Warszawa – Szczecin – Warszawa w dniu 14 października 2008, zgodnie z par.7 ust 6 przedmiotowego Porozumienia sporządzone zostało zamówienie na jego realizację.”?
11. Czy pomiędzy październikiem 2008, a kwietniem roku 2010 nastapiły jakieś, znane panu, zmiany w regulacjach dotyczących procedur stosowanych przy koordynacji przewozów osób uprawnionych do korzystania z wojskowego specjalnego transportu lotniczego, a jeżeli tak, to jakie i na podstawie jakich aktów prawnych?
12. Czy znana jest panu decyzja Nr 184 Ministra Obrony Narodowej z 9 czerwca 2009 roku w sprawie wprowadzenia do użytku w lotnictwie Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej „Instrukcji organizacji lotów statków powietrznych o statusie HEAD” wraz z załącznikiem?
13. Czy znany jest panu rozkaz nr 135/Oper/SP szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z dnia 5 lutego 2008 r. w sprawie wykorzystania transportu powietrznego do przewożenia kierowniczej kadry jednostek wojskowych Sił Zbrojnych RP?
14. Czy znane jest panu pismo wiceministra Spraw Zagranicznych Andrzeja Kremera doWładysława Stasiaka, szefa Kancelarii Prezydenta RP z dnia 23 lutego 2010, a szczególnie ten jego fragment:„W nawiązaniu do rozmów (…) pozwolę sobie ponownie potwierdzić Panu Ministrowi, że zgodnie z coroczną tradycją Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa organizuje w dniu 10 kwietnia 2010 roku wyjazd oficjalnej delegacji polskiej na coroczne uroczystości w Katyniu z okazji przypadającej w tym roku 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. Do udziału zaproszeni są przedstawiciele środowisk rodzin katyńskich, duchowieństwa, Wojska Polskiego oraz innych grup społecznych i instytucji. Mając powyższe na uwadze, zwracam się do Pana Ministra z uprzejmą prośbą o ostateczne potwierdzenie gotowości Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej do uczestniczenia w tych uroczystościach i przewodniczeniu delegacji polskiej. Ze względu na konieczność pilnego podjęcia szeregu przedsięwzięć logistycznych niezbędnych do sprawnego zorganizowania wyjazdu delegacji, uprzejmie proszę Pana Ministra o niezwłoczne udzielenie odpowiedzi”?
15. Czy może pan skomentować sejmową wypowiedźszefa Wojskowej Prokuratury Okręgowej płk Ireneusza Szeląga: „koordynatorem organizacji ‘specjalnego transportu lotniczego’ jest szef kancelarii premiera. To szef kancelarii otrzymuje zamówienia od uprawnionych podmiotów i zawiadamia o nich Dowództwo Sił Powietrznych.”?
16. W jakim celu udał się pan do Moskwy w styczniu 2010 roku?
17. Jaki był przebieg tej wizyty?
18. Czy była to wizyta służbowa?
19. Czy podczas tej wizyty spotykał się pan z ambasadorem tytularnym w Moskwie Tomaszem Turowskim?
20. Jaki był przebieg pańskiej wizyty w Moskwie 17 i 18 marca 2010 r? Czy konsultował pan swój wyjazd zMariuszam Handzlikiem, podsekretarzem stanu w Kancelarii Prezydenta?
21. Na podstawie jakich procedur odbył pan dwugodzinne spotkanie z przedstawicielami służb rosyjskich poza terenem polskich placówek dyplomatycznych w Moskwie?
22. Kto zapraszał pana na to spotkanie i w oparciu o jakie procedury?
23. Z kim imiennie spotkał się pan 17 marca w jednej z moskiewskich restauracji?
23. Czego dotyczyło to spotkanie?
24. Komu przekazał pan notatkę służbową z tego spotkania i kiedy ją pan sporządził?
A szanownych czytelników pozdrawiam
