Na marginesie bardzo dobrej i potrzebnej notki kolegi Koszona: http://koszon.salon24.pl/539488,relacja-ofiary-zachowan-pedofilnych pozwalam sobia na kilka uwag w formie luźnych dopisków i kilku stwierdzeń (jeszcze do niedawna wydawałoby się, że oczywistych).
Zacznę rówenież od doświadczeń osobistych.
Otóż od kilku lat wykonuję społecznie, obok innych zajęć społecznych czasu wolnego, funkcję ‘scouts’ leader’, czyli funkcyjnego drużyny harcerskiej, a w zasadzie nie tyle harcerskiej, ile młodszej zuchowej (w systemie brytyjskim: Beavers 6-8, Cubs 8-10.5, Scouts 10.5-14, Explorers Scouts 14-18 Scouts Network).
Aby taką funkcję móc wykonywać należy poddawać się regularnie ‘enhanced criminal record checks’ oraz przejść serię szkoleń w zakresie kontaktów z dziećmi. Szkolenia (przynajmniej dla mnie) miały dosyć wstrząsający przebieg o tyle, że nie bylem przygotowany na wiedzę o faktycznych rozmiarach tak zwanej ‘cywilizacji podejrzeń’. ‘Czemu służą szkolenia?’ zapytała mnie okręgowa pani szkoląca. ‘Ochroną dzieci przed niepożądanym kontaktem z dorosłym?’ odpowiedziałem. ‘Źle’ powiedziała pani i spojrzała surowo. ‘Szkolenia służą ochronie Ciebie i Twojej rodziny przed utratą twarzy na skutek bezpodstawnych oskarżeń, kiedy to Twoje zupełnie niewinne zachowanie został zinterpretowane przez dziecko; późnej (bardzo często) przez inne dziecko, a dopiero potem przez łańcuch ludzi dorosłych’. Dalszego ciągu szkoleń nie przytaczam in extenso; w niedługim czasie po prostu przetłumaczę i zamieszczę, żebyśmy wiedzieli co i nas w niedługim czasie czeka. W tym miejscu jedynie kilka charakterystycznych wyjątków.
‘Co należy zrobić, jeśli maluch lat siedem przyłoży nosem w wykładzinę i zanosząc się rykiem i smarkami, instynktownie podbiegnie do najbliższej, dorosłej osoby, którą zna i będzie szukał pocieszenia łapiąc na przykład za nogę?’
Odpowiedź: ‘Należy natychmiast podnieść obydwie ręce do góry i intensywnie domagać się obecności świadków’.
Na moją uwagę, że to jest skrajny przykład cywilizacji podejrzeń okręgowa pani trener odpowiedziała wzruszeniem ramion: ‘Jest jak jest. Moim zadaniem jest dbać o Ciebie i o dobre imię naszej organizacji. W szkołach jest jeszcze gorzej. Musisz pamiętać, że najpierw dzieci uczy się jakiego rodzaju kontakt z dorosłym nie będącym rodzicem jest <toksyczny>, a jest w zasadzie każdy kontakt fizyczny i cała litania związana z kontaktem werbalnym, a potem dzieci z takim przygotowaniem trafiają do nas. Przykład: druhna, lat 54, z trzydziestoletnim doświadczeniem instruktorskim w scoutingu, weszła do namiotu gdzie spały przebywające na biwaku dzieci w wieku lat 6-8 w reakcji na odgłos rozdzierającego płaczu. O zgrozo bez świadków. Dziecko domagało się, żeby ‘mama’ przed zaśnięciem powiedziała mu, że je kocha. ‘Mama mówi, że Cię kocha’ powiedziała nierozsądna druhna i dziecko usnęło.
Po powrocie z biwaku dziecko opowidziało innemu dziecku, że ‘mam’ przyszła i zapewniła o miłości; drugie dziecko, dodając w relacji jakiś czuły uścisk opowiedziało własnym rodzicom; zaalarmowani rodzice powiadomili matkę pierwszego dziecka o podejrzeniu pedofilii, a ta ostatnia poszła na policję z oskarżeniem. I tak skończyła się kariera 54 letniej instruktorki, która całe życie poświęciła dzieciom, a trzydzieści lat wcześniej prała zabrudzone majtasy, myła jak było potrzeba, obcierała nosy, tuliła i sadzała na kolanach, bo Gramsci nie był jeszcze popularny i nie było jeszcze Cohn-Bendita, który ujawniłby, jak nisko może upaść człowiek, jeśli go świński ryj przez życie prowadzi, tak jak jego i jego kumpli na całym świecie.
To nie prawda, że kapłani różnych religii i wyznań są szczególnie podatni na różnego rodzaju dewiacje natury seksualnej, takie jak homoseksualizm czy bliska mu psychologicznie podofilia (motywy podporządkowania i bycia podporządkowanym, zaspokojenia ego, dominacji, chęci ciągłej zmiany, sprowadzania sensu życia do fizjologii). Ludzie, którzy tak twierdzą odsunęliby od pracy Janusza Korczaka i skazali prawomocnie zakonnice ukrywające dzieci przed niemiecką rampą. Podatni na tego rodzaju upadek są ludzie nie posiadający żadnego kompasu moralnego, a to za sprawą wyznawanego kodeksu braku wartości i uczuć wyższych (marksizm różnych odcieni) za to posiadający władzę.
Ofiarami padają najczęściej dzieci nie z rodzin zdrowych, ale z rodzin chorych, patologicznych i biednych. Pedofil mając do wyboru skrzywdzenie dziecka znanego i szanowanego adwokata i klepiącej biedy szwaczki z mężem alkoholikiem wybierze to drugie, bo szanse na odwet mniejsze, zastraszyć w razie czego łatwiej, a jak nie zastraszyć, to przekupić.
Szczególnie narażone są dzieci bezdomne, tak jak wykorzystane zostały dziesiątki ‘dzieci z Dworca Centralnego’ w Warszawie; dzieci z Katowic i Łodzi:
‘Czy w pedofilską aferę zamieszany jest pan X z telewizji? Czy nazwisko reżysera Y rzeczywiście pojawia się wśród klientów pedofilów? Czy na filmach skonfiskowanych przez policję naprawdę można rozpoznać twarz adwokata Z? Takie pytania zadawano reporterom "Wprost", którzy zdemaskowali pedofilską ośmiornicę. Rozmówcy przedstawiali się jako zachodni dziennikarze, rodzice pokrzywdzonych przez pedofilów dzieci, policjanci lub prawnicy zajmujący się seksualnym molestowaniem nieletnich. Żaden z nich nie przedstawił się z nazwiska i nie chciał podać numeru telefonu. Często mieliśmy wrażenie, że głosy są zniekształcane przez specjalne modulatory. Policyjni eksperci twierdzą, że dzwoniły znane osoby, które obawiają się, że ich nazwiska znajdują się w materiałach przejętych przez funkcjonariuszy. Policjanci z Centralnego Biura Śledczego mają sygnały, że w niektórych środowiskach zapanowała prawdziwa panika. Strach jest uzasadniony: klientami pedofilskiej siatki było co najmniej kilkanaście osób z pierwszych stron gazet, a niektórzy z nich byli szantażowani przez organizatorów siatki’
http://www.wprost.pl/ar/14136/Pedofile-w-bialych-kolnierzykach/
Czy możecie Pańtwo podać mi jedno nazwisko choćby oskarżonej osoby z tych pierwszych stron gazet, w którejś z tych tych głośno zapowiadających się spraw?
Pedofilia wśród artystów, polityków, prawników w Polsce jest tematem tabu, bo sięga centrów władzy (politycznej i medialnej).
Na tym tle ludzie kościoła znajdują się pod bezustanną lupą mediów i każde zachowanie (a w przypadku pedofilii w białych kołnierzykach mówimy wprost o gwałtach) zostanie wyświetlone, napiętnowane, zanim zapadnie wyrok. To dobrze, że jest chociaż jedna instytucja, która podlega aż tak wszechstronnej kontroli. Kościołowi to tylko wyjdzie to na dobre.
Na koniec uwagi na marginesie ‘sprawy księdza Gila’. Sprawę trzeba wyjaśnić, a zanim nie zostanie wyjaśniona nie należy wydawać ostatecznych sądów. Nie ulega wątpliwości (a tak twierdzę na podstawie słów samego księdza), że doszło przynajmniej do powodowanych brakiem ostrożności i odpowiednich szkoleń aktów naiwności graniczących z głupotą.
Ze swojej strony, na tym etapie badania sprawy, chciałbym zadać prokuraturze i mediom kilka pytań:
1. Skoro prokuratura zdecydowała się na ujawnienie zeznań ‘dziennikarki z Dominikany’, to proszę również o przekazanie informacji, kim jest ta dominikańska dziennikarka śledcza, dla jakiego organu prasowego pracuje, i w jaki sposób pozyskiwała informacje pochodzące z policyjnego śledztwa (w zasadzie na bieżąco).
2. Kto zapłacił pomiędzy 1,000 a 2,500 funtów (od 5 do 12.5 tysięcy złotych) za bilet na lot w terminie ekspresowym.
3. Kto i w jakim trybie wydał wizę?
4. Celem przesłuchania świadka w trybie kodeksu postępowania karnego jest uzyskanie wiedzy o sprawie pod rygorem odpowiedzialności karnej. Jakie ewentualne czynności podejmie prokuratura wobec osoby składającej fałszywe zeznania, jeśli na skutek braku umowy o ekstradycji znajdzie się ona (hipotetycznie) poza zasięgiem polskiej jurysdykcji?
5. Jak komentują polscy śledczy fakt dwuetapowego przeszukiwania mieszkania i komputera polskiego księdza i pojawienieniem się ‘nowych dowodów’? Czy to zwyczajowa pragmatyka pracy policji na całym świecie?
Do sprawy wróce wtedy, kiedy nabierze ona jakiegoś realnego kształtu, to znaczy wyjdzie poza skrzek Senyszyn, a sam skrzek pozwala przypuszczać, że na skrzeku się skończy, ale nie przesądzam. Ogólnie rzecz biorąc to chyba jest już za późno – w takim cywilizacyjnym sensie; to jednak nie zwalnia nikogo z obowiązku podjęcia pracy u podstaw. Proponuję rozpoczęcie walki z najcięższym moralnie przewinieniem, jakim jest deprawacja nieletnich, od drakońskiego podwyższenia konsekwencji karnych; osobiście byłbym w tym przypadku zwolennikiem dożywotniego odosobnienia w przypadku gwałtu, oraz dożywotniego zakazu wykonywania zawodów, w których dochodzi do kontaktu z nieletnimi, w przypadku ‘molestowania’ (przy czym trzeba tu wypracować porządną definicję) bez taryf ulgowych dla polityków, dziennikarzy, artystów, nauczycieli, policjantów, duchownych różnych wyznań; mam wrażenie, że koledzy blogerzy bez względu na ‘opcje’ mnie tutaj poprą, podobnie jak politycy.
Apeluję również o społeczne zwrócenie się do Prokuratora Generalnego z prośbą o udzielenie informacji, jak po 11 latach zakończyły się działania organów ścigania w sprawie ‘Teczki Wagi’, o której Wprost (nr 41/2002):
'Pedofilów udało się zdemaskować dzięki pracy dziennikarzy "Wprost" - to bezsporny fakt. Są już kolejne, ważne ustalenia w tej sprawie, ale na razie nie mogę ich ujawnić. Mogę tylko powiedzieć, że rozmiary pedofilskiej siatki i skala popełnianych przez nią przestępstw jest niebywała. Takiej sprawy jeszcze w Polsce nie było - mówi Zygmunt Kapusta, szef Prokuratury Apelacyjnej w Warszawie. Prokurator Kapusta zapewnia, że żaden pedofil nie uniknie odpowiedzialności. Dotyczy to także osób z pierwszych stron gazet - polityków, prawników, artystów, dziennikarzy. Kluczem do ustalenia ich roli w pedofilskiej siatce są zeznania Wagi, który - jak ustaliliśmy - miał najczęściej kontakt z tymi ludźmi. Waga dokumentował swoje spotkania, zakładał nawet swego rodzaju teczki na te osoby. Być może pomagały mu w tym umiejętności nabyte podczas półtorarocznej pracy w kontrwywiadzie Urzędu Ochrony Państwa.' (podkr. moje - Rolex)
